heerlijk avondje

Het is weer bijna zover , het heerlijk avondje van de Sint is in aantocht.
Een feest wat al generaties lang zorgt voor spannende momenten, uitpakken van vele cadeaus en gezellig samenzijn.
Maar wat is er veel veranderd. De spanning op de kindersnoetjes is vervangen door boze gezichten van volwassenen die zich druk maken om de kleur van de pieten. De volwassenen staan verhit tegenover elkaar en vergeten compleet dat dit een feest is voor de kleine gelovigen. Vergeten ook voor het gemak even dat de periode dat alle kindjes in dit mooie sprookje geloven maar van zo korte duur is. Soms loopt het zo hoog op dat onze regering zich er mee moet bemoeien.
Ik denk met liefde terug aan de momenten dat wij met ons gezin, familie en vrienden onze kinderen trakteerden op het heerlijk avondje, die net als wij het meest genoten van de voorpret.
Wij wisten immers wat er allemaal zou gaan gebeuren en dat zij weer schandalig verwend zouden worden. Zakken vol cadeaus, een harde bons op de deur van een papa die ineens erg moest plassen.
De blozende gezichtjes vol spanning als er ook nog een heuse Sint en Piet hun vertrouwde huiskamer binnenstapt. De Sint altijd ernstig niet wetend wat hij met de malle fratsen van de Pieten aan moest.
De Pieten gewoon zo zwart als roet en niemand die deze lieve vrienden zag als onderdrukte slaven die onder druk kindertjes gelukkig maakten.
De koppies van de kleinsten die het allemaal maar wat spannend vonden, en de al wat ouderen die het spel allang doorhadden maar sportief meededen.
Alles wat ze hadden doorgegeven aan de Sint was in prachtig papier verpakt, wat binnen no-time van de pakjes werd gescheurd.
Dan... na alle spanning samen spelend met de nieuw gekregen spelletjes, de ouders en grootouders aan de welverdende borrel. Een golf van opluchting.. de missie was weer geslaagd want hoe ernstig het soms ook gesteld was met de inhoud van onze portemonnee dit feest moest gevierd worden.
Er is immers geen mooiere  beloning dan die blije kinder gezichtjes.
Gezegend met een kleinkind mogen wij dit allemaal nog een keer meemaken , en er is echt niets veranderd, ik zie weer de spanning, nu dan in die mooie bruine kijkers van ons kleinkind , de blijdschap na het uitpakken van de mooi ingepakte cadeaus en de gezelligheid die zo'n feest met zich mee brengt.
Dit is alweer  het laaste jaar dat ook hij in het sprookje heeft geloofd, en maakt dat hierdoor voor ons echt een eind is gekomen aan deze traditie. Natuurlijk zullen de cadeautjes blijven komen, want niets is leuker dan je kleinkind schadalig verwennen, maar het feest eromheen is verdwenen. 
En dan nu  die lelijke discussie, waarvan de kindjes echt wel veel  meekrijgen en dit zo onschuldig feest in een verkeerd daglicht wordt geplaatst.
En natuurlijk moet het niet uitmaken of een Piet, rood, groen of paars is, maar een stroopwafelpiet, droppiet of andere idioot verzonnen vervangsel gaat mij echt te ver.
Iets wat niet recht is is krom, iets wat niet  niet droog is is nat, iets wat niet open is is dicht.
En een Piet die die niet zwart is is geen Piet !