een verleden jaar

Als ik alweer een oud jaar de deur uit werk en een nieuw jaar binnen verwelkom is er toch altijd even een terugblik hoe ik dat oude jaar weer ben doorgekomen.
Was dit een jaar van gedonder en hard werken of is het jaar dit keer soepel verlopen zonder al te veel zorgen en zijn we het zonder al te veel kleerscheuren doorgekomen.
Als ik terug denk aan de jaren die geweest zijn moet ik altijd terug denken aan de oud en nieuw vieringen waarbij mijn kindjes slaperig op de bank zaten met wat lekkers, eerst nog eventjes geslapen maar altijd uit hun bedjes gehaald om samen het nieuwe jaar te vieren.
Kijkend naar de klok die langzaam het oude jaar voorbij laat tikken en van de ene minuut op de andere zomaar een nieuw jaar inluidt . Dan na het proosten en de beste wensen veilig achter het raam bij een van de oma's of tante's samen het vuurwerk beleven en dan natuurlijk na al deze spanning nooit meer naar bed willen. 
Later vinden ze het stom om thuis te blijven en willen ze liever bij hun vrienden zijn, en wil ik niet meer naar bed omdat ze nog lang niet thuis zijn.
Weer later geeft het ons ook weer ruimte om het niet meer in huiselijke kring te vieren maar storten we ons met lieve vriendjes in het feestgedruis.
Van vroeger herinner ik me geen uitbundige feestjes, wel de nieuwjaarsbranden waarbij op het schoolplein de kerstbomen, die de dagen na kerst werden verzameld, in de fik werden gestoken en de politie en brandweer paraat stonden om de boel een beetje binnen de perken te houden.
De hele buurt zag zwart van de rook en ramen en deuren bleven gesloten. Geen idee of iedereen hier nou wel zo blij mee was maar wij als kinderen genoten van dit spektakel. Nog maanden hierna was op het schoolbplein aan de zwartgeblakerde tegels te zien hoe groot het vuur was geweest. 
Bij het omwisselen van het oude naar het nieuwe jaar komt ook altijd eventjes het moment waarop je het gemis voelt van dierbaren  die er om verschillende redenen niet meer zijn, je aan hen niet meer de beste wensen kunt meegeven en deze ook niet meer van hen kunt ontvangen.
Dan is er ook nog de vreemde gewoonte van goede voornemens.
Wat is dat nu toch met dit voornemen, jezelf beloven dat het op wat voor gebied dan ook anders moet, jezelf binnen no-time teleurstellen omdat voordat je er goed en wel aan begonnen bent al weer mee bent gestopt. Ik doe er niet meer aan mee....
Na het feestgedruis staat mijn huis altijd op de kop met over de datum kerst versieringen en moet ik toch echt aan de gang met emmers sop, ragebollen, en meer van dat Truus de Mier activiteiten.
Wat heb ik hier toch een hekel aan, ja als alles weer spik en span is kan ik er wel van genieten maar tijdens deze klus ben ik echt niet te genieten!
Ik heb toch altijd wat moeite om het nieuwe jaar op te starten, de maand januari duurt mij veel te lang. Februari vind ik een soort nep maand die er naar mijn mening maar een beetje tussen is geschoven en we er maar niet uitkomen hoelang deze nou moet duren.
Dan komt maart om de hoek schuiven en hoop ik op een beetje voorjaar, terwijl er makkelijk nog een pak sneeuw kan vallen. Pas hierna heb ik het idee dat het nieuw jaar een beetje van de grond komt.
Maar goed... ook nu weer een jaar voorbij, een jaar met de nodige ups en downs, weer zijn er de nodige traantjes gevloeid, maar ook vreugde en plezier gehad.
Mensen om me heen verloren maar ook nieuwe mogen verwelkomen.
Een jaar van verandering en aanpassing, mezelf op een andere manier leren kennen, en hierdoor ook de mensen om mij heen anders leren kennen.
Was het een slecht jaar.... was het een goed jaar.... ach,  het is een verleden jaar... kom maar op met het nieuwe!!