nat pak

Het lijkt wel alsof het altijd regent op de woensdagochtenden als ik met m'n twee spruiten op de fiets naar het  zwembad ga. Mijn dan 5 jarige dochter doet namelijk een poging op haar zwemdiploma te halen.
Nu is dat niet zo simpel als het klinkt. Deze dame heeft het namelijk niet zo op deze zwemlessen, en elke week is het weer een uitdaging om haar op z'n mist gezegd te motiveren om een nat badpakje te halen. Als we dan ook weer druipend en buiten adem, tja ....ook toen was de conditie niet al te best, het kleedhok binnen strompelen, kost het me de grootste moeite om deze vijfjarige uit haar regenpak te hijsen en in haar toch wel snoezige badpakje te proppen. Spruitje nr 2 is dan zo rond anderhalf en kijkt, ook al druipend, dit hele gebeuren wekelijks met lede ogen aan.
Als het hele spul in het water ligt is er even een moment van bijkomen, en voegen we ons bij de wachtende meute.
Mijn kleine man is dan net  eventjes opgedroogd als de les al weer voorbij is en het hele ritueel van weer uit het ene druipende pak hijsen en in het inmiddels droge pak te proppen herhaald zich.
Dit gaat dan weer gepaard met wat discussie want, mijn zwemdiva heeft wel het nodige te becommanderen; het was in iedergeval weer een stomme les, waarbij ze de stembanden van haar zwemjuf weer aardig heeft proberen te over-rulen. Ze laat nog eventjes duidelijk weten dat dit toch echt wel de laatse keer is geweest dat ze hier aan mee heeft gewerkt en toch niet af gaat zwemmen hoor !!   Nu moet je haar zwemjuf absoluut niet onderschatten... die is niet voor 1 gat te vangen en heeft vaker met dit bijltje gehakt. Gedreven en met een onuitputtelijke dosis doorzettingsvermogen gaat dit haar uiteindelijk toch echt lukken . Deze dame verdiend een lintje!!
Ondertussen staat het zweet me in de bilnaad, want een sokje om een nog niet geheel opgedroogd voetje te krijgen in een veel te krappe en bloedhete ruimte drijft me bijna tot waanzin, ik moet me dan ook tot het uiterste bedwingen om me aan haar te vergrijpen in het bijzijn van de andere ouders. 
Snel een koek in dat klagende bekkie en een pakje drinken helpt even om de rust terug te laten keren. Ondertussen gaat mijn andere dappere dodo in een plas zitten wat van al het druipend zwemgoed is onstaan, wat dan weer inhoudt dat ik eerst naar huis moet om dit kind droog en wel op de opvang te krijgen. Het is dan nog maar net half negen in de ochtend en mijn dag is nog niet eens begonnen. Ik moet me haasten want mijn kleine Inge de Bruijn moet naar school en mijn kleine man moet echt voor negen uur bij de peuterspeelzaal zijn alwaar ik ook nog even mee moet doen aan het kopje thee ritueel want dat is goed voor het afscheid.
Tegen de tijd dat ik aan mijn eigen bruisende carriere kan beginnen ben ik compleet af!
Hoe doen al die andere ouders dit! Zelfs in dat godvergeten bloedhete kleedhok zien sommigen er stralend uit, ook hun kindjes zijn altijd vrolijk en lijken een soort vakantiegevoel te hebben. 
Die " ik heb alles op orde " moeders kletsen vijf kwartier in een uur  terwijl ik nog niet eens adem genoeg heb om een bak koffie te bestellen.
Als de grote dag dan eindelijk daar is, en ik mijn kleine dappere drammer de ik weet niet hoeveel meters in dat enge diepe bad zie afleggen om het felbegeerde diploma te halen, ben ik toch wel apentrots hoor.
Ik zwaai  bijna hele les naar haar, zwembad loopt over van mijn veel te hysterische tranendal, ik maak veel te veel en veel te onduidelijke foto's en merk dat ook mijn stembanden het prima doen als ik haar toejuich.
En die andere moeders....  die hebben de helft niet in de gaten want ook daar kletsen ze weer vijf kwartier in een uur.
Wel weer beeldig als altijd... Dat dan weer wel.