tripje Belgie

In de tijd dat wij op een van onze gekraakte woningen verbleven, konden we vanwege het uitzettings probleem niet echt met vakantie. We zijn dan nog piep jong en hebben kind noch kraai.
Gelukkig hebben we genoeg vertier met onze vrienden en zo komt het dat we binnen Nederland de nodige uitstapjes maken. We rijden met z'n viertjes van hot naar haar en komen op plekken waar wij stadse lui nog nooit van hebben gehoord. Onderweg maken we het nodige mee, zo zijn we op een bepaald moment Nederland een beetje zat en besluiten ons naar het buurland België te begeven.
Het plan is om een dag in het pretpark aldaar te vertoeven.
Nu moet je weten dat waar we ons ook heen begeven mijn eega altijd  stylisch verantwoord
op pad gaat. Haren in de krul, zorgvuldig op elkaar afgestemd outfitje, strak in de plooi want gekreukelde kleding daar heeft hij een broertje dood aan, uiteraard bijpassen schoeisel en sieraden
Om de  boel compleet te maken heeft hij ook nog een wat ernstige vorm van smetvrees. 
Ook wij dames doen heftig mee aan de toen geldende modetrend. Allebei een veel te strakke legging die zeer flatteus stopt op kniehoogte, een veel te strak en te kort shirt, met daarbij de wetenschap dat de strings nog lange niet tot het lingerie assortiment behoorde kun je je voorstellen hoe dat eruit heeft gezien.
Op deze mooie dag richting België zijn we goed voorbereid. De dames achterin met een heuze koelbox met de nodige versnaperingen en de heren nemen de zware taak op zich om ons veilig en wel richting pretpark te sturen.
We staan belachelijk vroeg op want ;  het is wel helemaal in België !
Zo gezegd zo gedaan gaan we nog vol goede moed op weg, binnen no time zijn de broodjes ei en anders lekker op en zijn de dames achterin ernstig toe een aan een sanitaire stop.
We rijden zo op het oog een schattig dorp in waar het dagelijks leven nog niet op gang lijkt te zijn gekomen. We vinden na enig zoeken een soort van cafétje en omdat de nood hoog is hebben we  eventjes niet door wat de hygienische staat van dit etablissement is. Als we binnenkomen zakt de moed ons in de schoenen; er komt me ons toch een op z'n mist gezegd penetrante lucht tegmoet!!
We worden maar wat raar bekeken door het aanwezige volk; aan tafel zitten twee mannekes die waarschijnlijk de nacht onder een brug hebben doorgebracht, smoezelige stoppelbaardjes, ronduit smerige kleding aan, en op hun ongewassen haren dragen zij een klotje die zo op het oog nog nooit van zijn plek is geweest. De kopjes  die voor hen staan hebben echt nog nooit een afwasborstel ontmoet en we willen eigenlijk niet weten wat de inhoud is. We staan aan de grond genageld en vergeten bijna waarom we ook al weer dit godvergeten oord zijn binnengetreden .
Maar de nood is toch echt hoog en we besluiten voor het fatsoen maar wat koffie te bestellen en vragen ons intussen af waar wij onze blaas kunnen legen.
Nadat we hebben plaatsgenomen op een bankje bij het raam komt vanachter de toog de uitbaatster van deze toko ons uiteindelijk tegemoet. Deze moeke doet "onze" ma Flodder afschilderen als een prinses. Ze kijkt ons bijna dreigend aan en als zij onze bestelling komt opnemen ontdekken we waar de penetrante lucht vandaan komt. We vragen ons serieus af of dit wezen wel tot het vrouwelijk geslacht hoort.
Wat de oorspronkelijke kleur is geweest van haar outfit is niet meer te achterhalen, de invoering van de ladyshave is hier volkomen aan voorbij gegaan, en als zij haar volumpteuse armen in haar zij parkeert concluderen wij dat zij af moet stammen van de wrattenzwijnen.
Onze nog niet zo lang geleden verorberde broodjes ei draaien zich pardoes rechtsomkeert en zoeken de weg terug naar buiten.
We besluiten snel de sanitaire behoefte te vervullen en vragen waar het toilet is. We hadden het natuurlijk kunnen vermoeden.. wij worden door de zijdeur naar buiten verwezen en aldaar zakt ons de moed werkelijk in de schoenen. Ergens achter in een steegje vinden wij twee gaten in de grond..... heel eventjes denken wij dat er ergens wel camera's zullen hangen en wij door de Belgen gigantisch in de maling worden genomen. Dit gaan we dus niet doen... en op een of ander manier ontstaat er spontaan meer ruimte in ons lichaam om onze behoefte op te slaan. We laten onze dappere mannen achter met de inmiddels geserveerde bestelling en maken ons uit de voeten.
Als zij na verloop van tijd door hebben dat wij niet terug keren blazen ook zij de aftocht.
Wat er toen verbaal door dat zo slaperig dorp glamde is niet voor herhaling vatbaar...
Snel vervolgen wij onze tocht richting pretpark. Wat overigens niet makkelijk te vinden is door onze dappere navigatoren. Bij het vragen van de weg komen we er achter dat in dit franstalige gedeelte van onze Belgische buren niet iedereen even geduldig is en met veel moeite vervolgen we uiteindelijk de juiste weg. Het lukt ons uiteindelijk om toch nog zonder verschoning aan te komen bij het pretpark.
Het grote avontuur kan beginnen !!  
Net als we aan de trip door het park willen beginnen ontdekt mijn dramadiva dat hij een niet nader te definiëren vlek op zijn zo zorgvuldig gestreken pantalon heeft opgelopen. Hier is hij de rest van de dag zo van ondersteboven dat geen enkele attractie dit heeft goed kunnen maken.
En wat zullen wij een attractie op zich geweest zijn ; twee werkelijk belachelijk aangejurkte dametjes, een mopperende etalagepop en een peacemaker die de boel vooral niet nog erger op stang wil jagen en het iedereen probeert naar de zin te maken.
Aan het eind van de dag besluiten we op de terugweg dat dit toch wel weer een dagje is geworden die de boeken in gaat als zeer geslaagd.
Nog elke keer als we herinneringen ophalen komt dit verhaal boven tafel, en als we dan ook nog de foto's terugzien zijn we het er unaniem over eens dat we toch wel erg zijn opgeknapt na al die jaren.
Heerlijke momenten, dankbaar en blij dat we deze nog altijd samen kunnen delen .