lege kamer

We sjouwen 3 trappen op met doe-het-zelf spullen, slepen af en aan met gordijnen en allerlei gezellige woonspulletjes en hebben een geheel klusteam samengesteld.
Onze kleine meid gaat met haar liefde op zichzelf wonen .
Zij zijn vanaf heden eigenaar geworden van een hypotheek.
Net in de twintig zijn ze en al flink bezig om hun eigen huisje boompje beestje te creëren.
Het appartementje is beeldig maar mag hier en daar wel wat opgepimpt worden dus gaan we met man en macht aan de gang.
Er wordt naar hartelust geschilderd, vloeren gelegd, keuken ingericht en meubels geïnstalleerd.
als we na een paar weken klaar zijn, is de dag des oordeels daar... ze vertrekt definitief uit haar kamertje naar haar eigen huisje.  Wat is het leeg... hier en daar blijven nog wat rommeltjes achter als stille getuigen van de grote stap die gemaakt is.
Ik laat het voor wat het is, grote plannen voor het kamertje zijn er al gemaakt en met grappen en grollen ook heel stoer geuit, maar als het moment daar is komt er niets van terecht.
De jaren vliegen aan me voorbij...
Haar babykamer zo veel groter als het kleine hokje waar zij eerst in ons piepkleine huisje in Amsterdam heeft liggen slapen.
Haar eerste bedje meeverhuist en wat stond het allemaal mooi in haar zoete roze kamertje waarin ze ons nachtenlang heeft wakker gebrult omdat ze woedend was en wij er maar niet achter kwamen wat er nu toch aan de hand was. Waar we uren lang over haar bolletje hebben geaaid en menig keer ons uiterste best moesten doen haar niet met ledikant en al het raam uit te smijten.
Daarna over naar een groot bed, we hebben nog maanden haar ledikantje moeten laten staan omdat ze het zo moeilijk vond om aan haar nieuwe bed te wennen. Het bed waarin ze samen met engelengeduld van haar papa haar speentje heeft moeten afleren, vele avonden zijn ze hier samen in slaap gevallen. Waar ze elke avond werd voorgelezen, eventjes luisterde naar het muziekdoosje en het kleine lampje wat altijd aan moest blijven.
Eenmaal de teenerjaren bereikt moet het schattige zoete roze vervangen worden door een stoerder uiterlijk en gaat ze zelf aan de slag met verf en kwasten, er worden rollen met sterren behang gehaald en een handige tante naait bijbehoren gordijnen in elkaar. Dekbedden worden vervangen en de meeste van haar knuffels verhuizen naar zolder. Er worden sleep-overs gegeven en giegelende meiden kijken veel te spannende films... en is vanaf nu verboden terrein voor het eerst toch zo schattige broertje. 
Weer later moet ook haar kleine grote bed plaats maken voor een tweepersoonsje, haar kamer zal gedeeld worden met de liefde van haar leven... er wordt wat geschoven en hier en daar al wat "eigen" spulletjes aangeschaft, en vult de kamer zich met heel andere geluiden....
En dan opeens is de kamer leeg....
Er breekt een tijd aan van op visite gaan bij je eigen kind, maar andersom lijkt het daar helemaal niet op, in haar ouderlijk huis is ze eigenlijk altijd gewoon thuis.
Ze runnen hun huishoudinkje en ik raak al aardig gewent aan mijn kind op d'r zelf.
Dan verruilen ze het appartement voor een heuze eengezinswoning en zie ik langzaam dit jonge stel veranderen. Ze zijn stap voor stap hun nestje aan het bouwen en voor ik er erg in heb staat er een hele grote gebeurtenis op de stoep....een die ons leven voor altijd zal verrijken.